احساس رفتن دارم از این سرنوشت شوم من!
اما نمی دانم کجا، مقصود نامعلوم من؟
چنگی به هرجا می زنم، آوار بر سر می شود
بیچاره ام از چاره ی این بخت نامفهوم من

 دل خوشم، از تو یک نشان دارم
مُهرِ مِهرِ ترا به جان دارم
دل خوشم که اگر چه در خاکم
یک ستاره به کهکشان دارم
لابلای نگاه گیرایت
نیمه چشمی به آسمان دارم
بر درِخانه ی تو با افسوس 
پای لنگی، کشان کشان دارم
روزگارم، کنار تو خوب است!
شُکر، یک جانِ نیمه جان دارم!
حال و روزم که تو نمی فهمی...
این همه درد را توان دارم؟!
امنِ من بوده ای ولی اکنون،
وای...، از دست تو امان دارم
فکر کن راضیم...، خدا را شکر
من کجا پیش تو زبان دارم؟!...

         امیررضا تژدان ۱ ۹۹/۶/۳

نقاب،
از سال ها
بر چهره ی ما بود و ما
آن را نمی دیدیم
فقط نامش عوض شد:" ماسک "...
چه صورت ها که پنهان می شود با ماسک!

ولی این ماسک ...
کمی پنهان نموده صورت مارا
و اما
سال های سال
"دورویی"،  با نقابی از همه پنهان
گرفته صورت مارا
و ما آن را نمی دیدیم!

        شعر از،: امیررضا تژدان

این پلنگ شرزه را هیهات آزارش کنید!
چشم اگر بسته، مبادا"خفته" پندارش کنید
چشم شرمش را نپندارید خواب افتاده است!
نرم سویش آ ،  نباد از بیشه بیدارش کنید
دست بردارید از او زیرا که همسان می کند
 طعمه با خاک کنامش گر که ناچارش کنید
خاک ایران رستگاه شرزه های آشناست
این حقیقت را نمی باید که انکارش کنید
این حریم پاک، بر روی پلیدان بسته است
راه ددها نیست تا بر خویش هموارش کنید
تاابدهمدوش موجیم وبه طوفان همدمیم
مشت پنهان را  مجالی نیست  ناکارش کنید
بر همش ریزد اگر چشمی به او مایل شود
وای از آن روزی که در سر فکر پیکارش کنید
                امیررضا تژدان ۹۸/۵/۲

ای کاش کشته بودی، ای کاش مرده بودم
اما در این حوالی کم رنج برده بودم
می خواستی دوباره ثابت کنی عقابی؟
اما مگر من از تو، کم زخم خوره بودم؟!

پرنده، ناز مهاجر! سلامتی، به کجا؟
خبر نکردی و رفتی، بدی چه دیده ای از ما؟
غروب تلخ غریبی، پر از بهانه ی رفتن
نپرس حال مرا هم؛ برو تو شاد و رها
برو که عذر و بهانه، زیاد لازم نیست
نگاه و اشک تو، تسکین نمی دهد که مرا

اگرچه سردی پائیز ما کمی سخت است

ولی همیشه نمی ماند این هوا سرما
هوا نشانه ی یک توده ابر باران زاست
دوباره چشم من و خیس شانه های ترا
برو که دل دل و دلواپسی ثمر که نداشت
برو عزیز قشنگم، سپردمت به خدا

یوسف! اگر کسی نداری، پدر که هست
تنها اگر شدی، خدا را نظر که هست
دور از نگاه شهر به چاهت فکنده اند??...
شهری اگر که نیست؛ یکی رهگذر که هست

Powered By
  BLOGFA.COM